به گزارش اتحادیه عطار، قبل ازهر چیزی باید بدانیم سرطان چه نوع بیماری است،سرطان بیماری مزمن ناشناخته ای است که علت اصلی آن مشخص نیست ودرمان کاملا قطعی برای آن وجود ندارد.
ولی آن چه مسلم است این است که فاکتورهای زیادی درایجاد سرطان وبروز سرطان دربدنمان دخالت دارند ،درنتیجه بیماری سرطان یک بیماری چند عاملی است که باید چند فاکتور دست به دست هم بدهد تافردی مبتلا به سرطان شود. مهم ترین این فاکتورها ژنتیک است.
در واقع دربدن همه ما انسان ها استعداد بروز سرطان یا ژن سرطان وجود دارد و همه ما ژن نهفته سرطان راداریم ولی نکته مهم این است که همه ما مبتلا به سرطان نمی شویم.عامل بعدی موادسرطان زا هستند که شامل :موادشیمیایی ،الکل ،سیگار،بنزل وغیره است،ولی هرکدام از این عوامل به تنهایی برای بروز سرطان کافی نیستند.
سومین عامل که دربروز سرطان نقش داردسیستم ایمنی بدنمان است.اگر فاکتورهای سرطان زا وسلول های سرطانی دربدن ایجادشوند ولی سیستم ایمنی بدن ما قوی باشد بدن مامی تواند با فاکتورهای سرطان زادر بدن مبارزه کند وازتولید سلول های سرطانی دربدن جلوگیری کند.بایدبه این نکته توجه کنیم که خودمان درابتلا به سرطان نقش مهمی داریم وبسیارتاثیر گذارهستیم.
نشانه ها را بشناسیم
بیماری سرطان شامل عوارض و علائمی است که عبارتنداز:
– کاهش ناگهانی وزن :بیشتر افرادی که مبتلا به سرطان می شوند ناخواسته ۵ کیلو وزنشان کاهش می یابد.
– تب: بیماران سرطانی معمولا تب می کنند به خصوص زمانی که سرطان روی سیستم دفاعی بدن تاثیر می گذارد به همین دلیل مقاومت بدن دربرابر عفونت ها کمتر می شود.
– خستگی: از عوارض مهمی که باپیشرفت سرطان افزایش می یابد خستگی است به خصوص درمراحل اولیه بیماری خستگی در فرد بیمار به صورت کاملا مشخص دیده می شود.
– درد: دربعضی ازسرطان ها ممکن است از همان اول درد وجود داشته باشد مانند سرطان استخوان یا بیضه ولی درد غالبا از عوارض سرطان پیشرفته است.
– تغییرات پوستی: افراد مبتلا به سرطان ممکن است دچار تغییرات پوستی شونداین علایم شامل:تیرگی رنگ پوست ،زردی ،قرمزی ،خارش یا رشد بیش از اندازه مو است.
نکته مهم: باید توجه کنیدکه گاهی ممکن است هیچ یک از این علایم ناشی از سرطان نباشد و ناهنجاری های دیگری دلیل بروز این عوارض باشد اما اگر علت بیماری سرطان باشد هرچه زودتر تشخیص داده شود شانس درمان بیشتر خواهد بود.
پیشگیری ازابتلابه سرطان
افراد بایدبدانند علت بیماری ،هرچه هست از درون وذهن ما نشات می گیرد .
نکته مهم این است که باید بدانیم خود ما در مبتلا شدن یا مبتلا نشدن به سرطان نقش مهمی داریم و بسیار تاثیر گذارهستیم،پس باید سعی کنیم این بیماری را بهتربشناسیم وراه های مبارزه با آن رابه همگان بیاموزیم .
انسان می تواند تا حدود۶۰تا۷۰ درصدازابتلا به سرطان پیشگیری کند. برای پیشگیری از سرطان هرفردباید عوامل وابسته به خودش را بهتر شناسایی کند وسعی کند عادات و سبک زندگی مناسبی داشته باشد.
سعی کنید از موادسرطان زا پرهیزکنید وازموادغذایی که اثرضدسرطانی دارندبیشتراستفاده کنید. سبزیجات ،میوه هایی بارنگ های مختلف ،روغن زیتون،گردو،خرما،کشمش ،ماهی وحبوبات در پیشگیری از سرطان موثر هستند. این در حالی است که مصرف فست فودها وغذاهای کارخانه ای ،کنسرو،گوشت قرمزوروغن حیوانی خطر ابتلا به سرطان را در افراد افزایش می دهد.درضمن سیگارکشیدن ومصرف الکل نیز ما را بیش از پیش در معرض ابتلا به سرطان قرار می دهد. حتماروزانه ۱۰الی۲۰ دقیقه ورزش وپیاده روی کنید به طوری که دستگاه گردش خون ومویرگ های بدنتان بازوفعال شود.بایدبدانیدکه استرس وخستگی جسمی وروحی دربروزسرطان بسیارتاثیرگذاراست،
بدین صورت که استرس باعث تولید کورتون در بدن می شود و کورتون خودش یک عامل مهارکننده سیستم ایمنی دربدن است و تضعیف سیستم ایمنی بدن باعث می شود که سلول های سرطانی در بدن تولید وتکثیر شوند. سیستم ایمنی ضعیف هم نمی تواند باسرطان مقابله ومبارزه کند ودرنتیجه فردمبتلا به سرطان می شود.به شما توصیه می کنم اگرمی خواهید به سرطان مبتلا نشوید یا درصد ابتلا به آن را کاهش دهید باید فاکتورهای غیر طبیعی را از خودتان دورکنید و به طبیعت سلول های خود احترام بگذارید از فشارهای بیهوده وغیرضروری درزندگی پرهیز کنید.
خواب خوب وکافی داشته باشید ،غم وغصه را از خوددورکنید وسعی کنید شادزندگی کنید ،به حق خودقانع باشید وازانتظارات و توقعات بیهوده پرهیزکنید درزندگی امید خودراازدست ندهید و به خدا توکل کنید.
سرطان پایان زندگی نیست
زمانی که متوجه می شویدیکی از اعضای خانواده شما مبتلا به سرطان شده، ممکن است که احساس کنید به زودی آن عزیز از جمع شما می رود و گاهی ازاوقات بار غم واندوه درخانه چنان گسترده می شود که بیمار اندک امید خود رانیز از دست بدهد. ممکن است از خودتان بپرسید چرا یکی ازاعضای خانواده ما ؟
اما باید بدانید که هیچ جوابی برای این سوال وجود ندارد، پس بهتراست به عنوان خانواده بیمارمبتلا به سرطان به این نکته توجه داشته باشید که امروزه روش های جدید درمان سرطان بیشتر شده است ومبتلا شدن به سرطان الزاما به معنی خاتمه زندگی فرد بیمار نیست.
یادتان باشد، اگریکی از والدین تان به سرطان مبتلا شده است به مفهوم آن نیست که حتما فرد دیگری از خانواده مبتلا به سرطان می شود. دراین شرایط بهتر است فرد مبتلا به سرطان و اعضای خانواده اش از صمیم قلب به خدا توکل کنندو به زندگی امیدوار باشند و سعی کنند روحیه شاداب و پرنشاطی داشته باشند. مراقبان بیمار ،دوستان وآشنایان وحتی همکاران بیمار باید بدانند که همه آنها شبکه حمایت اجتماعی بیمار هستند ونباید بیمار را تنها بگذارند. آنها باید ازبیمار مراقبت کرده و بااو همدردی کنند واز طرد شدگی و تنهایی بیمار جلوگیری کنند .درعین حال مراقبان بیمار به این اصل مهم توجه کنند که برای جلوگیری از افسردگی و خستگی باید زمان هایی را به نیاز های خود اختصاص دهند.
سرطان و رابطه جنسی
افراد مبتلا به سرطان می توانند تماس جنسی طبیعی داشته باشند .آن چه که در رابطه جنسی افراد مبتلا به سرطان تغییر پیدا می کند روحیه بیمار نسبت به پذیرش بیماری واز طرف دیگر پذیرش همسر درخصوص بیماری وشرایط روحی ایجادشده است.
بیماران بیشتر طرز فکر خودرا به همسرشان القا می کنند وتفکر درونی خودرا به او نسبت می دهند.ریزش مو وعدم تمایل همسر در رابطه جنسی واین احساس خجالتی که براثر تغییرات ظاهری درفردایجادمی شود کم کم باعث سردی وبی علاقگی همسر می شود.
به این نکته توجه داشته باشید که سرطان یک بیماری عفونی نیست واز طریق رابطه جنسی به فرد مقابل منتقل نمی شوداز آن جایی که رابطه زناشویی در زندگی بسیار مهم است اگر در این مورد با مشکلی مواجه شدید حتما مشکل خود را باپزشک خود مطرح کنید و به توصیه های او توجه کنید.
مقابله با استرس در بیماران سرطانی
بیماران مبتلا به سرطان برای مقابله با استرس ابتدا باید اهداف روشنی را برای خود درنظر بگیرند.باید بیاموزند که چگونه فعالیت های مناسب را برای داشتن یک زندگی سالم انتخاب کنند و عادت های ناسالم را کنار بگذارند .افراد مختلف روش های مقابله ای متفاوتی دربرابراسترس دارند ،استرس وضعیتی است که هرفرد با روش خود با آن روبرو می شود واسترس هرفرد را به گونه ای متفاوت تحت تاثیر قرارمی دهد.بهتر است بیماران سرطانی از درمان های طبیعی برای کاهش استرس استفاده کنند،
این درمان ها شامل:
– تمرینات یوگا ومراقبه است. به این وسیله بیمار از فشار ومشکلات روزانه رهایی می یابد و آرامش پیدا می کند.
– انحراف فکر:روش های انحراف فکر زیادی وجود دارد مانند:گوش دادن به رادیو، موسیقی ،عبادت کردن، کتاب خواندن و تماشای تلویزیون که به وسیله آن ها فرد بیمار می تواند افکار منفی را از خود دورکند.
– آرام سازی و تصویر سازی هدایت شده ،در این روش بیمار می تواند با تصورات خود موقیعت ها و تصویرهای روانی خوبی را برای خود ایجادکندتصویر سازی معمولا با چشم های بسته بهتر پاسخ می دهد .تصورکنید درحال پاره کردن سیم های انتقال درد از بدن خود هستید یا به یک محل دلپذیر ،ایمن و آرام بخش یا فعالیتی که شمارا خوشحال می کند فکر کنید. زمانی که فرد بیمار از روش آرام سازی استفاده می کند دردهای ناشی از آشفتگی و دردهای سرطانی ،اضطراب ،نگرانی ،تهوع و استفراغ کاهش پیدا می کندوبیمار احساس می کند کنترل بیشتری روی بیماری خود دارد.
