در سال‌های اخیر، جهان با دگرگونی‌های عمیق در ساختار تجارت و شبکه‌های حمل‌ونقل مواجه شده است. تحولات ژئوپلیتیکی، ظهور کریدورهای نوین منطقه‌ای، رقابت میان مسیرهای آسیایی–اروپایی و دیجیتالی‌سازی سریع زنجیره‌های تأمین، مسیرهای سنتی را در معرض بازآرایی قرار داده است. در چنین بستری، کشورها و شرکت‌هایی موفق خواهند بود که بتوانند با تکیه بر ظرفیت بخش خصوصی، نقش فعال و هوشمندانه‌ای در معماری مسیرهای جدید ایفا کنند.