عدم جذابیت در موضوع تولید مسکن در بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری برای سرمایه‌گذاری خارجی مساله ای است که ضرورت دارد تا راهکارهایی برای آن اندیشیده شود. در بسیاری از شهرهای ایران، بافت‌های فرسوده به‌عنوان مناطقی با پتانسیل بالا برای توسعه شهری شناخته می‌شوند. این بافت‌ها علاوه بر تأمین زمین برای ساخت‌وساز، می‌توانند نقش مهمی در بهبود وضعیت مسکن، کاهش مشکلات زیست‌محیطی، و ارتقای کیفیت زندگی ایفا کنند. با این حال، جذب سرمایه‌گذاران خارجی برای مشارکت در این حوزه با موانع و چالش‌های متعددی مواجه است که باعث کاهش جذابیت این بخش برای آن‌ها می‌شود.