برگزاری کمپینها و پویشهای ملی برای فرهنگسازی و ترویج رانندگی ایمن اگرچه اصل مهمی برای کاهش آمار تصادفات به ویژه در ایام پرترد تعطیلات نوروز است، اما به طور قطع برنامهریزی برای کاهش آمارهای چنین حوادث دلخراشی اضلاع دیگری نیز دارد که باید به آن توجه ویژه شود.
به گزارش بازار اصناف آنلاین به نقل از صنایع خودرو: بیتا پورباقی: پویش ملی «نه به تصادف» را اگرچه میتوان ایدهای به نسبت جدید و نو دانست که هدف از آن کاهش حوادث جادهای است و در این راستا از نخستین روز ماه جاری شکل اجرایی به خود گرفته و قرار است تا نیمه فروردین ماه سال آینده تداوم داشته باشد.
پویشی که در آن برنامههای آموزشی و فرهنگی مدنظر بوده تا گامی موثر برای ارتقای فرهنگ رانندگی ایمن، همچنین مسئولانه میان رانندگان باشد، به عبارتی «نه به تصادف» را به فرهنگی فراگیر به خصوص در ایام نوروز بین رانندگان تبدیل و آن را نهادینه کند تا ماحصل آن کاهش اعداد و ارقام متاثرکننده تصادفات، مصدومیت و فوت در اثر این دسته از حوادث باشد، اما سوال مهمی که در این زمینه مطرح میشود، این است که به واقع چه میزان از دلایل وقوع چنین حادثههای دلخراشی را با فرهنگسازی میتوان کاهش داد؟
آموزش رکن مهم اما…
البته اشاره به این موضوع ضرورت دارد که آموزش به طور قطع یکی از مهمترین ارکان در هر زمینهای برای برون رفت از وقایعی است که عامل انسانی در آن نقش مهمی دارد. اما شاید بد نباشد که در این خصوص نگاهی نیز به دادههای آماری مربوط به چنین وقایعی و دلیل اثرگذار در این اتفاقات داشت، اینکه به طور نمونه به گواه آمار و ارقام یک هزار و ۸۹ نفر در ایام نوروز سال ۱۴۰۳جان خود را در تصادفات رانندگی از دست داده اند و ۲۰هزار و ۲۱۴ نیز مصدوم شده اند. به عبارتی در هر ساعت روزشمار زندگی دو نفر به صفحه پایانی خود رسیده است و هر روز خانواده ۵۵ جان باخته داغدار عزیز یا عزیزان از دست رفته خود شده اند.
خودروهای داخلی یا ارابههای مرگ
این در حالی بوده که برآوردها نشان میدهد؛ علت حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد تصادفات فوتی مربوط به خودرهای نا ایمنی است که در جادهها تردد داشته اند، وسایل نقلیهای که سردار احمدرضا رادان، فرمانده کل انتظامی کشور نیز از آنها به عنوان ارابههای مرگ یادکرده است، هرچند که در فهرست علت بروز این اتفاقات دلایلی مانند خواب آلودگی و دیگر خطاهای انسانی جای میگیرد.
همچنین باید عنوان کرد، فروردین ماه گذشته سردار تیموری، رئیس پلیس راهور فراجا هم به این موضوع اشاره کرده بود که بالغ بر ۱۳ هزار تصادف در تعطیلات سال نو به عبارتی نوروز ۱۴۰۳ رخ داده است، حوادثی که موجب مصدومیت و فوت تعداد قابل توجهی از هموطنان شده و سهم خودروهای داخلی در این خصوص حدود ۹۰ درصد برآورد شده است و ۶۲ درصد تصادفات نیز مربوط به دو خودروی پژو و پراید بوده است.
بنابراین با توجه به آنچه که گفته شده است، نا ایمن بودن وسایل نقلیه به ویژه خودورهایی که در کارخانجات داخلی تولید میشوند را باید از مهمترین علتهای بروز چنین اتفاقات دلخراشی دانست. حال اما آیا میتوان در پویش نه به تصادف بر مشکلات این خودروها نیز فائق آمد؟!
البته به طور قطع تشکیل کمپینهای آگاهی عمومی و پویشهایی درباره شیوههای رانندگی ایمن امری بسیار مهم است. داشتن رانندگی ایمن و ارائه آموزش به رانندگان در راستای پیش بینی خطرات بالقوه و واکنش مناسب در زمان مواجه با شرایطی که موجب بروز تصادفات خواهد شد، با هدف کاهش خسارات مالی و جانی به طور حتم نقش موثری در کاهش حوادث این چنینی خواهد داشت اما برای دستیابی به اهداف تعیین شده الزامات دیگری نیز باید مدنظر قرار گیرد.
چند اصل مهم که از یاد رفته است
ایمن سازی خودروهای تولید داخل و بهبود زیرساختها در این زمینه دو اصل مهمی است که توجه ویژه به آن ضرورت دارد، چرا که به طور قطع یکی از مؤثرترین راهها برای کاهش تصادفات ترافیکی، سرمایه گذاری در زیرساختهای جادهای و ارتقای سطح ایمنی آنها است.
گسترش جادههای باریک برای پذیرش بیشتر خودروها میتواند ازدحام را کاهش دهد و احتمال برخوردها را کم کند. تابلوهای راهنمای واضح و قابل مشاهده میتوانند اطلاعات حیاتی را به رانندگان ارائه دهند و به آنها در اتخاذ تصمیمات ایمن تر کمک کنند.
نصب گذرگاههای عابر پیاده با علامتگذاری مناسب و چراغهای ترافیکی میتواند از کاربران آسیبپذیر جاده نیز محافظت خواهد کرد.
مواردی که موجب شده در بازه زمانی ۲۲ سال، ۴۷۰ هزار نفر از هموطنان مان جان خود را در حوادث رانندگی از دست داده، اند، افرادی که بیشتر آنها در گروه سنی ۲۰ تا ۳۰ سال قرار داشته اند.
به هر حال به زودی شاهد موجی پر ازدحام از سفرهای برون شهری نوروزی در کشور خواهیم بود، جادههایی که هر ساعت میزبان تعداد زیادی از خودروها هستند و مسافرانی که از شهری به شهر و دیار دیگری در حال تردد خواهند بود.
ایامی شیرین که اما گاها بروز تصادفات شیرینی و حلاوت آن را به یکباره به خاطرهای تلخ و دردناک تبدیل میکند، تصادفاتی که هر سال اگرچه بارها و بارها درباره وقوع آن هشدارهای زیادی داده میشود، ولی همچنان شاهد وقوع چنین حوادق دلخراشی هستیم، وقایعی که اگر چه عامل انسانی، خودرو و جاده سه دلیل اصلی برور آنها هستند ولی به رغم تمامی تاکیدات باز هم به نظر میرسم گزینه فرهنگسازی مهمترین موضوعی بوده که مدنظر قرار گرفته است، اصلی که البته بسیار مهم است ولی به طور قطع باید دو ضلع دیگر عوامل یعنی تولید خودروهای ایمن و ایمن سازی جادهها مدنظر قرار گیرد، مقولاتی که به طور قطع مهمتر از افزایش نرخ جریمه و راه اندازی پویشها و کمپینهای فرهنگ ساز خواهد بود.
/.